14/2/2018
Με ανησυχία παρακολουθούμε τις εξελίξεις στην προσχολική αγωγή κι εκπαίδευση. Γιατί ενώ αποτελεί κατάκτηση των αγώνων του κλάδου η διαφαινόμενη κατοχύρωση της 2χρονης υποχρεωτικότητας στο νηπιαγωγείο, έστω και σταδιακά καθώς και του διαχωρισμού των επαγγελματικών δικαιωμάτων των νηπιαγωγών (4-6) και των βρεφονηπιοκόμων (0-4), όπως αναφέρεται στο προσχέδιο νόμου για την Ίδρυση του πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής που κατατίθεται στη βουλή, υπάρχουν πολλά ζητήματα που εντείνουν τις ανησυχίες.
Η απάντηση του Υπουργού Παιδείας, σε συνέντευξή του στις 10/2/2018, στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, αυξάνει τις ανησυχίες της εκπαιδευτικής κοινότητας, σχετικά με τις κυβερνητικές επιδιώξεις για την προσχολική αγωγή κι εκπαίδευση, γιατί αναφέρθηκε στην ευθύνης της οργάνωσης της προσχολικής αγωγής στις νηπιαγωγούς αποφεύγοντας όμως, να αναφερθεί το δημόσιο νηπιαγωγείο!
Το πρόβλημα είναι να εξασφαλιστεί ότι η δίχρονη υποχρεωτική θα θεσμοθετηθεί στο δίχρονο δημόσιο νηπιαγωγείο στα πλαίσια της Α’ βάθμιας Εκπαίδευσης και όχι στους παιδικούς σταθμούς κάτω από την αιγίδα των δήμων! Κι αυτό, απ’ ότι φαίνεται, ο υπουργός παιδείας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν θέλει να το διευκρινίσει γιατί για την κυβέρνηση δεν έχει ακόμα ξεκαθαρίσει το τοπίο!
Τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο ανησυχητικά αν διαβάσει κανείς με προσοχή το νομοσχέδιο με τίτλο «Ίδρυση Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής και άλλες διατάξεις». Στο νομοσχέδιο αυτό, που κατατίθεται στη βουλή την επόμενη εβδομάδα, αλλάζουν ρητά ορισμένες διατάξεις του 1566/85. Με τις νέες διατάξεις τίθεται ξεκάθαρο ότι η φοίτηση στα νηπιαγωγεία γίνεται διετής και σταδιακά υποχρεωτική κατά δήμους και μάλιστα ορίζεται αναγκαίος τίτλος φοίτησης στο νηπιαγωγείο για την εγγραφή στο δημοτικό.
Ενώ λοιπόν, θα μπορούσε κανείς να πει ότι τακτοποιήθηκαν όλα, ότι η δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή γίνεται πραγματικότητα έστω και σταδιακά, δύο άρθρα του 1566/1985 που ΔΕΝ καταργούνται, ενισχύουν τους κινδύνους για ύπαρξη διπλού δικτύου σε δήμους και Α’ βάθμια εκπαίδευση στα πλαίσια της σταδιακής προώθησης της αποκέντρωσης της εκπαίδευσης.
Ο 1566/1985 στο άρθρο 2, παρ.1 αναφέρει:
Διάρθρωση και βαθμίδες της εκπαίδευσης - Παροχές
-
Η πρωτοβάθμια εκπαίδευση παρέχεται στα νηπιαγωγεία και στα δημοτικά σχολεία. Τα νηπιαγωγεία μπορούν να εντάσσονται και σε κέντρα, στα οποία λειτουργούν μαζί με κρατικούς παιδικούς σταθμούς (παιδικά κέντρα).
Και παρακάτω στο άρθρο 3, παρ. 2 συνεχίζει ακόμα χειρότερα:
2. Η προσχολική αγωγή παρέχεται σε νηπιαγωγεία που λειτουργούν είτε ως ανεξάρτητα είτε μέσα σε παιδικά κέντρα. Η διεύθυνση των παιδικών κέντρων, η στελέχωσή τους με το απαραίτητο προσωπικό και κάθε σχετικό θέμα με τη λειτουργία τους ανήκει στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Η τοποθέτηση νηπιαγωγών στα νηπιαγωγεία που λειτουργούν μέσα στα παιδικά κέντρα, η υπηρεσιακή κατάσταση, η εξέλιξη των νηπιαγωγών και η εκπαιδευτική λειτουργία των νηπιαγωγείων αυτών ανήκει στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Η μη κατάργησή των άρθρων αυτών αφήνει διάπλατες τις πόρτες της συνύπαρξης του διπλού δικτύου για το νηπιαγωγείο σε συνθήκες υποχρεωτικότητας!
Σε όλα τα παραπάνω χρειάζεται να σημειωθούν οι δηλώσεις της … Θ. Φωτίου η οποία αναφέρεται πια καθαρά στα νήπια και στα παιδιά προσχολικής ηλικίας που θα φροντίζουν οι 1.800 νέες μονάδες, που τις οποίες μάλιστα, επιμελώς δεν ονοματίζει με ακρίβεια, παρά μόνο ως νέες μονάδες φροντίδας βρεφών/ή και νηπίων. Οι δηλώσεις του Κ. Γαβρόγλου και της Θ. Φωτίου αλλά συνολικά οι εξελίξεις στην προσχολική αγωγή κι εκπαίδευση δεν είναι κεραυνός εν αιθρία! Η μεταφορά της εκπαίδευσης στους δήμους, η περιβόητη αποκέντρωση, αποτελεί κεντρική κατεύθυνση της ΕΕ και του ΟΟΣΑ και βασική γραμμή όλης της μνημονιακής αντιπολίτευσης.
Ο κίνδυνος είναι μεγάλος! Αποκέντρωση σημαίνει μεταφορά όλων των βασικών αρμοδιοτήτων και των κοινωνικών αγαθών στους δήμους, ανάμεσά τους και της εκπαίδευσης, ώστε να λειτουργήσουν με ανταποδοτικά και ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια! Σημαίνει ότι ανοίγει ο δρόμος των παιδιών και γονιών "πελατών", των voucher και των τροφείων και των εργαζομένων "ωφελούμενων" της αθλιότητας των 8μήνων. Δίχρονη υποχρεωτικότητα στην προσχολική αγωγή/εκπαίδευση (4-6) λοιπόν, χωρίς σαφήνεια ότι αφορά το δημόσιο και δωρεάν νηπιαγωγείο και μόνο, είναι δούρειος ίππος για την αποκέντρωση.
Ένα τέτοιο σχέδιο διευκολύνει εξαιρετικά το σχέδιο της σχολικής αυτονομίας και ευνοεί το ευέλικτο, φτηνό, ανταγωνιστικό σχολείο της αγοράς. Σε ένα τέτοιο σχεδιασμό, η προσχολική αγωγή κι εκπαίδευση είναι ο πιο ευαίσθητος κρίκος!
Άμεσα απαιτείται η κατάργηση όλων των άρθρων που αμφισβητούν το αποκλειστικά δημόσιο νηπιαγωγείο και η πλήρη θεσμοθέτηση της υποχρεωτικής 2χρονης προσχολικής αγωγής κι εκπαίδευσης χωρίς προαπαιτούμενα, αποκλειστικά στο δημόσιο νηπιαγωγείο, η ίδρυση εκατοντάδων δημόσιων νηπιαγωγείων σε όλη τη χώρα και οι διορισμοί χιλιάδων νηπιαγωγών που απαιτούνται για την λειτουργία τους.
Ταυτόχρονα, απόλυτη διασφάλιση των θέσεων εργασίας όλων των εργαζόμενων στους βρεφονηπιακούς σταθμούς. Μετατροπή των συμβάσεων των ελαστικά εργαζόμενων σε συμβάσεις αορίστου χρόνο. Κανένα παιδί ηλικίας 0-4, που οι γονείς του το επιθυμούν, έξω από τους βρεφονηπιακούς σταθμούς. Όχι τροφεία - δίδακτρα. Μείωση του αριθμού των παιδιών στα τμήματα βρεφονηπιακών στα 15 παιδιά και δημιουργία όλων των αναγκαίων τμημάτων που θα χρειαστούν.
ΓΙΑ ΤΟ ΔΣ
Η πρόεδρος Ο γραμματέας
Ρέππα Ντίνα Σακαρετσάνος Λάμπρος