Θα φύγω... Της Παναγιώτας Τσούγκα

Θα φύγω, με το κεφάλι ψηλά.

Θα φύγω, μετά από αγώνες που δεν οδήγησαν στη νίκη.

Προσπαθώ να γαντζωθώ με νύχια και με δόντια

σ’ ένα χώρο που δεν με θέλει κανείς.

Θα φύγω, θα αφήσω τ’ όνειρά μου,

τις προσδοκίες μου τις ελπίδες μου, τους μαθητές μου.

Θα φύγω, γιατί κανείς δεν με καταλαβαίνει,

κανείς δεν με υπερασπίζεται αληθινά.

Θα φύγω, γιατί νιώθω ότι βρίσκομαι σε ένα λάκκο με μικρούς και μεγάλους λέοντες, που όλοι τους για διαφορετικό λόγο ο καθένας θέλουν

να με κατασπαράξουν,

να με εκμεταλλευτούν.

Θα φύγω γιατί νιώθω ότι ελάχιστοι νοιάζονται πραγματικά για μένα.

Θα φύγω γιατί νιώθω ότι έφτασε το τέλος για μένα, χωρίς να το θέλω.

Ένας κύκλος δημιουργικός έκλεισε,

κι ανοίγει εμπρός μου ένας άγνωστος κύκλος που φοβάμαι.

Όμως θα φύγω, γεμάτη εμπειρίες, γεμάτη νέους φίλους

Γεμάτη γνώσεις.

Προετοιμάζομαι για το νέο ταξίδι της ζωής μου που δεν επέλεξα,

που μου το επιβάλλουν, που δεν ξέρω που θα με οδηγήσει.

Όμως μέσα από όλη αυτή την εμπειρία ένα έμαθα,

Να αγωνίζομαι ξανά.

Και θα συνεχίσω να αγωνίζομαι για το δίκιο,

όπου κι αν με οδηγήσει ο δρόμος που δεν επέλεξα.

Θα φύγω, με τον όρκο να αγωνίζομαι ενάντια σε κάθε αδικία,

σε κάθε εκμετάλλευση, σε κάθε απαξίωση,

σε κάθε προσπάθεια σύνθλιψης της ανθρώπινης ζωής.

Θα φύγω με το κεφάλι ψηλά.

Θα φύγω νικήτρια της ζωής που έχασε μια σπουδαία μάχη.

Που δεν θα ξεχάσει ποτέ.

Η μάχη αυτή είναι η αφετηρία μιας νέας ζωής, γεμάτη μάχες.